rutin hale gelmiş davranışlar

kantinde 75 kuruş olan çaya her seferinde 1 lira 25 kuruş verip 50 kuruş bütün para üstü almak

‪sabah uyandığımda bilinçsiz bir şekilde hazırlanıp okula gidiyorum, gün içerisinde bilinçsiz bir şekilde yapmam gerekenleri yapıp rutin bir şekilde akşam yine bilinçsiz halde eve dönüyorum. hayatımın daha rutin olduğu başka bir döneme denk gelmemiştim sanırım, pavlov'un köpeğinden farksız hayat yaşıyorum resmen ak dünyasında.

o'nu sevmek

sıçmak. harbi harbi sıçmak. her sabah kalktığımda keain sıçıyorum. bu da benim rutinim napicen?

yaşa(yama)mak (bkz: ölmek)

mutluluğumun sırasını hemen mutsuzluğa devretmesi

uyanır uyanmaz ketıla (kettle) su koymak

yemek yemek. günün hiç değişmeyen saatlerinde yemek yiyorum. acıktığımdan falan değil resmen yemek yemeğe koşullanmışım.

yaşamın tamamı rutin ve rutin yapılan işleri beyin ezberlediğim için efor sarf etmiyor böylece gelişime ket vuruluyor hiç olmazsa bi kaç şeyi değiştirmeye uğraşın tamm bazı şeyler elimizde değil ama en azından okula/işe giderken ki güzergah eşyaların konumu oturduğumuz sıra masalar değişiklik beynin çalışmasında sebep olur

yatmadan hayal kurmak

hapsurunca kendime cok yasa demek

her sabah telefonun alarmını kurup alarmdan önce uyanmam ve telefonun başında bekleyip alarmı çaldığı gibi kapatmam.

sabah ezanından sonra uyumak

her sabah aynı saatte kalkıp, aynı şeyleri aynı sırayla yapmaktan yoruldum. bu yüzden yarın sabah önce kıyafetlerimi giyip sonra makyajımı yapacağım. küçük değişiklikler gerek mükemmel eğlenceli hayatıma:(

sakal traşı olmak.

stalk

klişe halde yaşamak. yani nasıl desem bir esprisi yok. belkş dr benim için öyledir bilemiyorum. sabah utanıyorum, her gün aynı saatte. derslere gidiyorum , devamlı aynı saatte. buraya kadar normal evet katılıyorum. fakat sonrasında da aynı stabilizasyon devam ediyor. kafeye mi gidiyorum aynı saatte aynı yerde. yemek yiyorum aynı yerde ve yine aynı saate. değişen tek şey uyku saatlerim sanırım. evet bütün bunlar benim elimde değişebilir. en azından çoğu. hepsi için bahane de bulabilirim. ama sanmıyorum öyle bir hevesim olduğunu. açıkcası şikayet ettiğim bu düzenden memnunum gibi. hem de olmayacak kadar. (bkz: bu hayatın heyecanı meyecanı yok)

Sabah kalkar kalkmaz ilk iş olarak kahve hazırlamak

nöbete gitmek :(

Sabah uyanır uyanmaz "ne yaparsam 10 dakika daha yataktan çıkmam ve ise yetişirim" planı yapmak

Eleştiri yaparken hapse girer miyim acaba diye düşünürken elinle kendi ağzını kapatmak.

Takıntılı bir ruh hastası olarak arabayı kilitledikten sonra kilitlendiğine inanmayıp, eve gelince cama çıkıp tekrar uzaktan kilitlemek...

İşten eve dönüp odada içeri bakıp babanın orda olduğunu görüp tek kelime etmeden kendi odama girip bir daha çıkmamak.

Her sabah yüzümü temizleyici jel ile yıkayıp nemlendirici + güneş kremi sürmek. Sonra saçlarımı ve kaşlarımı taramak.

Nasılsın sorusuna hep "iyiyim sen nasılsın? " cevabını vermek bence ... Boğazına yumru oturmuş ağlamamak için, yutkunamıyorsun bile bu yüzden ama hep iyiyim diyorsun . Sahi var mı iyi değilim demeyi başaran ...

Hafta içi kendime bir ya da iki gün tatil vermek

Yataktan kalk, banyoya uğramadan ocağın altını aç, banyoya dön, yüzünü yıka tekrar mutfağa git, kahveni hazırla, sigaranı yak. Bunları yeminle uyurken yapıyorum. elim ayağım alışmış, zira kahvesiz uyanamıyorum

hatun tarafına gittiğimde kahvaltı sonrası anamla beraber balkonda denize doğru türk kahvesi içmek ve akabinde fal baktırmak, peşine de puroyla beraber yine anamın yaptığı soğuk çayı içmek. anam da anam...

işe giderken sövmek işten çıkarken sövmek çalışırken sövmek